Ploegsteert

Het moet in 2006 2007 geweest zijn. Ik kende Sofie enkel als Rockstarbaby, haar nickname op een forum. Net als Jozefien, die een nickname had die ik mij zelfs niet meer herinner. Maar van een ander forum was. Met hen (en Pieter, het lief van Jozefien) had ik afgesproken om naar Dranouter Aan Zee te gaan. Goed gelachen die dag, veel meegezongen, veel gepraat. Ik weet nog dat Yevgueni er was, en De Dolfijntjes.
Ergens in het begin van de dag was er in de kleine tent een voor mij onbekend groepje, met een beetje een rare naam: 'Het Zesde Metaal'. Toen heb ik niet echt opgelet, ze waren meer een achtergrondgeluid.

Maar nu verdienen ze al mijn (en uw) aandacht. Nadat zowel i. als lilith al vol lof waren over het nieuwe album, kan ik maar enkel hetzelfde gevoel delen. Met 'Ploegsteert' is er een plaat afgeleverd die u bij uw keel pakt en een tijd niet meer loslaat. Wannes Cappelle gooit zijn ziel voor u open. Je luistert, laat uw mond openvallen en ge moogt u al eens een oog uitbleiten. Het zal u vergeven worden, wees dat maar zeker. Een cd die melancholie ademt, die vanaf minuut één garanti een krop in de keel veroorzaakt. En dan nog gezongen in het mooiste, sappigste West-Vlaams dat u ooit hoorde.

Neem het van mij aan: koop die cd. En laat u inpakken door de warmte en de koude tegelijk.